De opkomst van het nieuwe fascisme: een actueel probleem

i-006-144.jpg
Speech Mike Hamers op 9 maart in Tilburg. (Foto: Manifest/wvdk)

John Pilger

Deel 2
Zie ook deel 1
Zie ook deel 3

Manifest plaatst dit artikel van 26 februari 2015, omdat het nog steeds erg actueel is en er een helder overzicht in wordt geboden van het Amerikaanse beleid van interventies, leugencampagnes, fakenieuws en eerdere vormen van een 'America first'-politiek. We beschikten er niet eerder over. De stap van Obama naar Trump blijkt minder groot dan ogenschijnlijk lijkt. Hedendaags 'fascisme' en de klassieke vorm ervan verschillen in veel opzichten, maar hebben ook veel overeenkomsten en zijn beide dodelijk en onderdrukkend. De politiek van beide wordt gelegitimeerd door superioriteitswanen. Het Deutsche Reich en the American empire kennen veel verwantschappen. John Pilger is een beroemd en breed erkend Britse jounalist. De tussenkopjes zijn van Manifest. (deel 2 van 3)

Het is nu 70 jaar geleden dat Auschwitz werd bevrijd: een dringende herinnering aan dé grote misdaad van het fascisme, waarvan de nazi-versie ons maar al te levendig voor ogen staat. Het fascisme staat op ons netvlies gebrand in de vorm van geschiedenis, van zwarthemden in ganzenpas op korrelig zwart-wit, de misdadigheid druipt er af. Herinneren moeten we ons deze beelden, zeggen de oorlogszuchtige elites van onze liberale samenlevingen! Maar daarbij verliezen we het almaar groter wordende gevaar van een eigentijds fascisme - het fascisme van diezelfde liberale elites - uit het oog.

Het doel van Brzezinski's internationale campagne ter bevordering van het moslim-fundamentalisme in centraal-Azië was, om de seculiere politieke bevrijding tegen te gaan en de Sovjet-Unie te 'destabiliseren' met behulp van - naar Brzezinski's eigen zeggen in zijn autobiografie - "een handvol opgefokte Mohammedanen". Dit plan sloot naadloos aan bij de ambities van de Pakistaanse dictator generaal Zia ul-Haq, die de regio in zijn greep wilde krijgen. In 1986 begonnen de CIA en de Pakistaanse geheime dienst (ISI) dan ook met het wereldwijd rekruteren van Jihad-strijders. Een van de nieuwe rekruten was de Saoedische multi-miljonair Osama bin-Laden. Strijders die later hun weg vonden naar de Taliban en Al-Qaida werden geworven bij een islamitisch onderwijsinstituut in Boston en getraind in een CIA-faciliteit in Virginia.

Het succes van de zogenaamde Operation Cyclone vond zijn bekroning toen de Taliban in 1996 de laatste VDPA-president, Mohammed Najibullah, aan een lantaarnpaal opknoopten, nadat deze zich met een hulpverzoek bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties had gemeld. Wat begon als een gerichte campagne met een "handvol opgefokte Mohammedanen", leidde uiteindelijk in een rechte lijn naar de gebeurtenissen van 11 september 2001. Operation Cyclone veranderde daarna in de War on Terror, een oorlog die talloze mannen, vrouwen en kinderen overal in de moslim-wereld, van Afghanistan en Irak tot Jemen, Somalië en Syrië, het leven zou kosten. Altijd met de boodschap: "wie niet voor ons is, is tegen ons".

Fascisme is massamoord

Het hoofdthema van het fascisme, toen en nu, is massamoord. 'Open jachtseizoen', 'body counts' en 'collateral damage' waren de sleuteltermen in de Amerikaanse invasie van Vietnam. In de provincie Quang Ngai, waar ik reporter was, vermoordden de VS duizenden burgers ('spleetogen'), ook al is My Lai de enige slachtpartij die doordrong tot het collectieve geheugen. In de buurlanden Laos en Cambodja getuigen reeksen bomkraters - vanuit de lucht zien ze eruit als monsterlijke parelkettingen - nog steeds van het grootste luchtbombardement uit de geschiedenis en de daaruit voortvloeiende terreur.De bombardementen op Cambodja brachten immers een plaatselijke variant van de IS, onder leiding van Pol Pot.

De grootste terreurcampagne van vandaag de dag voorziet in de executie van hele families, inclusief bruiloftsgasten en rouwende uitvaartbezoekers. Slachtoffers van Obama. De New York Times rapporteert dat Obama elke dinsdag een persoonlijke selectie maakt uit de dodenlijsten die de CIA hem voorlegt. Zonder enige juridische rechtvaardiging beslist hij over leven en dood. De executies worden uitgevoerd met Hellfire-raketten, bezorgd door onbemande drone-vliegtuigen, die kebab maken van hun slachtoffers en de wijde omtrek bespatten met hun bloed. Treffers verschijnen ver weg op een computerscherm als bugsplats - gemepte vliegen.

"In plaats van eindeloos paraderende zwarthemden", aldus de historicus Norman Pollock, "hebben we nu ogenschijnlijk minder schadelijke, maar niet minder totalitaire vormen van militarisering. In plaats van een hysterisch schreeuwende Grote Leider hebben we nu een gemankeerde hervormer met een charismatische glimlach, die moord bedrijft vanachter zijn bureau."

Superioriteitswanen

Wat het klassieke en het hedendaagse fascisme verbindt is de superioriteits-cultus. "Ik geloof met hart en ziel in Amerika's uitzonderingspositie": zo echode Obama het nationaliteitsfetisjisme van de jaren '30. Zoals de historicus Alfred W. McCoy opmerkte was het de Hitler toegewijde Carl Schmitt die zei: "De machthebber is degene die beslist wat de regel is, en wat de uitzondering". Daar heb je de Amerikaanse mentaliteit in een notendop. En dat we met z'n allen niet zien dat het een roversmentaliteit is, is te danken aan het feit dat we ongemerkt gehersenspoeld zijn. Onder het mom van voortschrijdende verlichting wurmt het zich een weg naar het hart van de westerse beschaving. Ik werd groot op een dieet van bioscoopfilms die Amerika's glorie verbeeldden, zonder zich iets aan de waarheid gelegen te laten liggen. Nooit geweten, dat het niet het Amerikaanse maar het Rode leger was dat de nazi's bedwong, ten koste van wel 13 miljoen soldatenlevens, terwijl de Amerikaanse verliezen, in Europa en in de Stille Oceaan, de 400.000 beliepen - het omgekeerde van wat Hollywood ons wilde doen geloven.

En nu? Nu moet het bioscooppubliek handenwringend toezien hoe Amerikaanse psychopaten noodgedwongen slachtoffers aan de andere kant van de wereld maken - net zoals de president dat zelf doet. De belichaming van Hollywoods geweldscultuur, acteur en regisseur Clint Eastwood, kreeg eerder dit jaar een Oscarnominatie voor zijn film American Sniper, over een doorgedraaide moordenaar-met-vergunning. De New York Times omschreef de productie als "een vaderlandslievende, familie-vriendelijke film die in zijn eerste dagen in de bioscoop de hoogste bezoekers-aantallen noteerde".

Er is niks heroïsch aan Amerika's omarming van het fascisme. In de Tweede Wereldoorlog vochten Amerika en Groot-Brittannië tegen Grieken die op dat moment verwikkeld waren in een werkelijk heroïsche strijd tegen de nazi's en het opkomende Griekse fascisme. In 1967 ondersteunde de CIA de machtsgreep van een fascistische militaire junta in Athene - en ook in Brazilië en elders in Latijns-Amerika (zoals nu weer in Brazilië en de oppositie in Venezuela, nvdr). Duitsers en Oost-Europeanen die zich mede-schuldig hadden gemaakt aan de oorlogsmisdaden van de nazi's vonden niet alleen een veilig onderdak in de VS, maar ook een dankbare markt voor hun talenten. Wernher von Braun was niet alleen de uitvinder van de Duitse V2-bom maar ook van het Amerikaanse ruimtevaartprogramma.

Toen halverwege de jaren '90 de voormalige Sovjet-republieken en de zelfstandige naties in Oost-Europa en op de Balkan militaire satellieten van de NAVO werden, was het de beurt aan de opvolgers van het nazisme in Oekraïne. Het Oekraïense fascisme, dat gedurende de Duitse invasie van de Sovjet-Unie verantwoordelijk was voor de dood van duizenden joden, Polen en Russen, werd opeens bon ton en werd aangeprezen als gezond nationalisme. En toen, in 2014, spendeerde de regering Obama opeens 5 miljard aan een staatsgreep tegen de gekozen regering van het land. In de voorhoede stonden neonazistische bewegingen als de Sector Rechts en Svoboda, onder aanvoering van types als Oleh Tyahnybok, die openlijk opriep tot het elimineren van de "Moskovitisch-joodse maffia en aanverwant vuil", doelend op homo's, feministen en mensen met linkse sympathieën.

Dit zijn de mensen die nu deel uitmaken van de nieuwe regering in Kiev. Prominent parlementslid Andriy Parubiy is niet alleen een van de regeringsleiders, maar ook een van de oprichters van Svoboda. Op 14 februari liet hij weten dat hij in Washington de VS wilde overhalen om hem de jongste precisiewapens te leveren - een deal die, als hij doorgaat, door Rusland als een oorlogsverklaring opgevat kan worden. (wordt vervolgd)

Vertaling Christiaan Caspers.