Van de redactie

i-002-008.jpg
Gele Hesjes zijn belangrijk signaal van verzet, maar (nog) geen revolutie. Analyse van Marx en Engels over Franse Revolutie is actueler dan ooit. (Foto: Manifest/LB)
i-002-007.jpg
Demonstranten in Le Mans in het westen van Frankrijk, de 'Gele Hesjes', droegen op 12 januari jl. borden mee met de leuzen: "Nationale Staking" en "Macron Aftreden!". Maar riepen (nog) niet om systeemverandering. Zover is de bewustwording nog niet ontwikkeld. Er is nog teveel sprake van versnippering en grote tegenstellingen. (Foto: ZLV)

Manifest levert een bijdrage aan de bewustwording. Op kleine schaal weliswaar en op basis van een mengeling van zekerheid en onzekerheid. We zouden veel meer wetenschappers in onze gelederen willen hebben, er valt zoveel te leren immers. Maar ondanks onze bescheiden omvang zijn we in staat om grote lijnen uit te zetten. De kapitalistische wereld verkeert in een diepe crisis, ideologisch, moreel, rechtsstatelijk, financieel, economisch en politiek. Op dit moment zijn de financiële markten heftig in beroering. In de VS slaan Democraten en Republikeinen elkaar de koppen in ten koste van de werkenden.

Van een kleine partij als de NCPN kan maar een bescheiden bijdrage worden verwacht. Waarom dan toch die zekerheid in tijden van verwarring en onzekerheid? Wij denken op basis van een lange praktijk over een kennismodel te beschikken waarmee kaf en koren kan worden gescheiden en hoofd- van bijzaken. Voor ons is het marxisme-leninisme een onontbeerlijk middel om tegenstellingen te ontleden. En alleen dat is al belangrijk in deze verwarrende tijden.

Nepnieuws, wanorde, afbraak van verworven rechten en sociale voorzieningen, groeiende tegenstellingen en tegenstrijdigheden. Toenemende macht en rijkdom in de handen van enkelen en de versnelde afbraak van het levenspeil van de massa van de bevolking zijn aan de orde van de dag. De kloof tussen rijk en arm wordt groter. Dit 'systeem-in-verval' leidt in de praktijk tot toenemende verwarring, versnippering van krachten, chaos en afbraak van democratische, juridische en sociale verworvenheden, met als gevaarlijk resultaat meer echte oorlogen en toenemende oorlogsdreiging, schreven we in de vorige krant. Het is er uiteraard een maand later niet beter op geworden. We zullen wel weer voor doemdenkers worden uitgemaakt. Maar gele hesjes, stakingsvoorbereidingen, politiek populisme spreken de taal die wij bezigen.

Met name de talloze (nieuwe) tegenstellingen en groeiende tegenstrijdigheden maken dat veel mensen het wel voor gezien houden en, voor zover zij daartoe in staat zijn, zoveel mogelijk de ogen sluiten en verdergaan met hun leven of zich steeds meer gedwongen moeten bezighouden met de strijd voor het dagelijks bestaan en om die reden geen bewuste politieke actie meer voeren. Gelukkig kan worden geconstateerd dat er op dit moment een omslag plaatsvindt. Steeds meer mensen gaan de straat op, al dan niet met gele hesjes. Ook de vakbeweging laat weer meer van zich horen. De start van een mogelijk offensief is in ieder geval in heel wat sectoren gegeven. Maar het ontbreekt nog aan centrale leiding. Aan een aanpak die de illusies voorbijgaat en op basis van de werkelijke machtsverhoudingen een langetermijnpolitiek uitzet. Op dit moment krijgen links-radicalisme en rechts-opportunisme nog teveel vrij spel.

Een belangrijke rol in het vergroten van de verwarring spelen media en onderwijs. Zij dragen bij aan het idee van de vrije markt, het belang van marktwerking en van (het vrije) ondernemerschap. En juist dit zijn dodelijke opvattingen die de werkenden ervan weerhouden om gezamenlijk, verenigd in verzet te komen tegen een systeem dat niet de mens centraal stelt, maar de winsten van de aandeelhouders. Manifest levert daarom keer op keer een (bescheiden, maar onmisbare) bijdrage aan het versterken van het inzicht onder (de voorhoede van) de werkende bevolking dat het niet goed kan komen met dat kapitalisme, ondanks de massale verspreiding van illusies van het tegendeel. Dat het kapitalisme de oorzaak is van de verwarring, stagnatie en achteruitgang. De mensheid kan alleen vooruitgang boeken binnen een ander - planmatig, menslievend - systeem: het socialisme. Hoeveel, vaak onvermijdelijke, fouten daarbij in het verleden ook gemaakt zijn. Het ging daarbij vooral om onvolledige analyses, maar de richting was (en is in landen die voortgaan op die weg, zoals China, Vietnam, Noord-Korea, Cuba, Laos en andere landen) juist.

Begrippen als socialisme 2.0 en socialisme van de 21e eeuw staan een goed begrip ven de ingewikkelde weg naar socialisme en communisme in de weg. Zij suggereren een breuk tussen de de huidige en toenmalige pogingen het socialisme op te bouwen. Zij staan grondige onderzoeken en analyses naar verworvenheden en falen in de weg en kiezen een gemakkelijke route om 'af te rekenen' met het verleden om de werkende klasse te paaien. Het kapitalisme is in verval en een nieuwe - socialistische - ordening is nodig, ongeacht verkeerde pogingen en onjuiste stappen, waarbij men in acht moet nemen dat alle stappen en opvattingen in een bepaald tijdperk worden genomen en daardoor begrensd zijn. Alleen de beste stuurlui aan de wal komen met theoretische verhaaltjes die los van de werkelijkheid staan.

Tegenstellingen en tegenstrijdigheden

Mensen hebben de neiging om als het moeilijk wordt zich op te sluiten in hun eigen wereld. Thuis is dan altijd beter dan ver weg. Dan wordt snel het onderscheid vergeten tussen mondialisering en kapitalistische globalisering. We zijn tegenwoordig allemaal wereldburger, of je wilt of niet. Dat heeft ook vooral veel positieve kanten en uitdagingen. Het verrijkt kennis en inzicht. We moeten ons echter blijven verzetten tegen de kapitalistische toe-eigening van de aarde en steeds grotere delen van het heelal. We moeten ons blijven verzetten tegen benepen pogingen van de volgers van de Nashvill-verklaring. Zij willen kennis van 2000 jaar oud vasthouden, terwijl er een nieuwe wereld voor ons ligt. Nog nooit en nog nooit zo snel doemen nieuwe mogelijkheden (en uiteraard ook gevaren) op voor de mensheid en de toekomst van de aarde. Maar een kleine machtige groep kapitalisten probeert de revenuen in handen te krijgen. En alles is erop gericht om deze ontwikkelingen zoveel mogelijk in een kwaad daglicht te zetten. Het gaat niet alleen om een conservatieve aanval op de vrijheid van meningsuiting, op de vrijheid volwaardig lid te zijn van de maatschappij, welke seksuele geaardheid je ook hebt. Ziek zijn vooral zij die anderen willen dwingen om zich niet verder te ontwikkelen.

Maar moeilijk is het allemaal wel. In Nederland bestaan veel vrijheden: Morele vrijheid van meningsuiting, van geaardheid (dus geen ziekte!), van organisatie (zelfs communisten hebben in dit land een relatieve vrijheid van organisatie en mening), naast de (kapitalistische) vrijheid van maximale flexibilisering van de arbeid. Dus van maximale uitbuiting. Economisch liberalisme (VVD) naast libertijne open opvattingen. Maar Nederland is een klein eilandje in de grote wereldzee. Waar in Nederland de ontkerkelijking snel toeneemt is dit elders in de wereld vaak juist andersom. Een vraagstuk dat de komende periode veel aandacht zal vragen. In feite gaat het echter om iets anders, namelijk de vraag of de wetenschappelijke ontwikkeling ongestoord (wel binnen morele grenzen) zich kan blijven ontwikkelen (waarvan Robbert Dijkgraaf en anderen de mogelijkheden en grenzen tonen), of dat we terug moeten naar of moeten blijven vasthouden aan verouderde opvattingen die niet stroken met de huidige kennis en de menselijke ontwikkeling in de weg staan. We zouden trouwens best wat meer steun willen krijgen uit wetenschappelijke kring! Een wetenschappelijk-socialistische beweging kan niet bestaan zonder zich bezig te houden met robotisering, digitalisering, algoritmen, nanotechniek, hersenonderzoek en andere biologische ontwikkelingen. Wie neemt de uitdaging aan?

De politiek in de westerse wereld functioneert heden ten dage nog slechts als transmissieriem voor het (groot)kapitaal. Politiek, media en onderwijs moeten vooral bijdragen aan het voortbestaan van de huidige machtsverhoudingen. De werkelijkheid wordt in het Westen begrensd door de fundamentele tegenstelling tussen kapitaal en arbeid. Dus tussen de werkende klasse en de multinationals, om het maar kort weer te geven. Doorslaggevend zijn de klassenverschillen. De werkelijke tegenstellingen groeien op de werkvloer, in fabrieken, ziekenhuizen en andere plaatsen waar werkenden - in talloze beroepen - tegen de beperkingen van het kapitalistisch systeem aanlopen. Dat is zichtbaar in talloze sectoren: van metaal- en havenarbeiders en ambtenaren tot onderwijzers, gezondheidswerkers, huisartsen en rechters. Het systeem staat, ondanks pogingen om het overeind te houden, te trillen op zijn grondvesten, zelfs in Nederland.

Manifest biedt klassenbewuste informatie aan, waardoor het voor de lezer mogelijk is zelf ontwikkelingen te kunnen analyseren en nepnieuws te herkennen en te doorgronden. Zeer belangrijk in tijden van groeiende verwarring. In die zin vervult de krant een onmisbare rol in het bewustwordingsproces van de zoekende voorhoede van de werkende klasse. Een rol dus in de noodzakelijke scholing van mensen die zich bewust worden van het feit dat het met het kapitalisme van kwaad tot erger gaat, en die ook geen genoegen meer nemen met pseudo-radicale antwoorden of pogingen een middenweg te vinden tussen kapitalisme en socialisme.

Wij geven in dit nummer van Manifest, of op de website www.ncpn.nl, zoals gebruikelijk een aantal analyses, zoals over de valse tegenstelling tussen globalisme en nationalisme (deel 2) (Greg Godels), over het nieuwe dienstenproletariaat (Ricardo Antunes), over de politiek van Trump (ook van Greg Godels), de openingstoespraak van Dimitris Koutsoumbas tijdens het IMCWP, vertaald uit het Grieks door A.I. (deel 2). Ook deze keer daarom geen analyse over Griekenland waar de regeringspartijen flink met elkaar in de clinch liggen.

Inmiddels neemt het criminaliseren en bedreigen toe door de VS en haar handlangers, van de regeringen van Rusland, Iran, Syrië, de DVRK, Venezuela, Nicaragua, Cuba en nog tal van andere landen die een autonome politiek willen voeren. Met name de pogingen om Venezuela te destabiliseren en het gevaar van een militaire interventie vragen om beter georganiseerd verzet.

Lees de krant of de website voor een beter inzicht in de veranderende mondiale, nationale en lokale krachtsverhoudingen, de voortwoekerende en zich verdiepende kapitalistische crisis én de theoretische en praktische antwoorden van de arbeidersklasse daarop. Lees de Waarheid in Manifest.

Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de Waarheid in Manifest! Niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website (www.ncpn.nl).

Deze keer op de website:

  1. Herhaling van oproep Heberprot: https://www.youtube.com/watch?v=16w_Qhii02Q&feature=youtu.be

Manifest nr. 02/2019 verschijnt op donderdag 14 februari 2019.