Gedicht: In de greep van een goede dag
Henricus Azewijn
In de greep van een goede dag
Op die dag ontstond de raad
die het bewustzijn je kan geven
dat wat schaadt ook wel baat
in de zin van nog overleven.
Vroeg begonnen in 'het zijn'
van de nacht nog niet genezen
van wat nog wroet in het brein:
de dag bij lange na nog niet geprezen.
Tot 'n lichtpuntje kan worden gemaakt
om wellicht te worden geslepen
is zo'n mens bijna volmaakt
heeft hij zichzelf zo kwaad als begrepen.
In de greep van een goede dag
die op z'n best kán komen
ondergaande de macht van gezag
weer eens geholpen uit je dromen.
Je grijpt dan mis, ernáást
in de houdgreep van wat gebeurt
is er altijd weer de grote haast
die je door het dagelijks grijs sleurt.
Door het slijk van een patroon
een blauwe draad voor de klére
hoor je 'n hogere, 'n lagere toon
van misbruikende dames en heren.
Voor een loket voor enig geluk
staat op de thee een te lange rij
maakt geen mens zich nog druk?
zombies... troosteloos... zij aan zij...
Zij en wíj... om te verdelen
wat dagelijks op het programma staat...
'n Graantje pikken om te helen
omdat het over open wonden gaat...
Slechts ónbegrip... wat 'n dag...
de goede wil maar niet komen.
Zij strijken dagelijks de vlag
op iedere dag dat zij niet meer dromen...