MOOIE WOORDEN: Ergernis en schaamte

rinze.jpg truke.jpg
TRUKE

Rinze Visser

Al eerder hadden we het over al die mooie woorden voor lelijke zaken. Het woord 'nieuwspraak' (newspeak), gemunt door de schrijver George Orwell, is vandaag de dag wel op zijn plaats. Hadden we het al eerder over 'eigen kracht', 'eigen verantwoordelijkheid', 'zelfredzaamheid' enzovoort, al deze begrippen zijn evenzovele 'taaluitmonsteringen' bij de dwang- en illusiepolitiek, ontleend aan het individualisme, het ideologisch gif waarmee het kapitalisme de mensen infecteert.

Bezuiniging op openbaar groen heet nu een opknapbeurt; vereiste zorgvuldigheid om tot beslissingen te komen heet nu 'stroperigheid' en daarom moet nu 'ontschotting' plaatsvinden. In een van de raadsvergaderingen zei schrijver dezes hierover dat de mensen meer hebben aan tien loketten waar ze geholpen worden dan aan één loket waar ze het bos in gestuurd worden.

Alles wordt uit de kast gehaald om de rechten van de werkende klasse af te schaffen. Werklozen worden beboet en op hun inkomen gekort en gecriminaliseerd. Werkloos worden is niet meer de schuld van het systeem, maar eigen schuld. Niet de werkloosheid wordt bestreden, maar de werkloze mensen, ook die mensen die werk hebben. Want is niet de hele werkende klasse uitkeringsgerechtigd, zolang er wettelijke werkloosheidsuitkeringen en pensioenen bestaan? De 'huishoudtoets' in de bijstand, waarbij alle inkomens per woning bij elkaar geteld worden, wordt, na even weggeweest te zijn vanwege het zgn. Kunduz-akkoord, weer van stal gehaald. Deze toets zal nu ook voor de AOW, de ANW, de IOAW, de IOAZ en de Toeslagenwet gelden, zo is het voornemen. De duur van de Werkloosheidswet (WW) zal worden bekort. De gemeentelijke verordeningen spreken van strenge sancties, ook bij de minste 'misdragingen'. Dit vooral om de angst voor werkloosheid er bij hen die werk hebben in te stampen. Hoe groter de angst, des te hoger de winsten. Werklozen tot 27 jaar die een beroep op de Wet Werk en Bijstand moeten doen, zullen vier weken op een uitkering moeten wachten. Staatssecretaris Klijnsma (PvdA) vindt dit een sociale maatregel (nieuwspraak!). Men werkt in Den Haag aan de invoering van de verhuisplicht. Is er werk binnen een straal van 150 kilometer, dan wordt de werkloze gedwongen te verhuizen. Nederland is klein. Je bent al gauw in het buitenland.

Inschrijving bij alle uitzendbureaus wordt verplicht. Werken voor de uitkering wordt 'normaal'. Een daarvoor aangestelde gemeente-ambtenaar kan straks bepalen of het voorkomen van de werkloze wel correct is (kleding, haardracht, enzovoort). De kans op werk zou voor de werkzoekende verkleind kunnen worden. Waren eerst de werkzoekenden de cliënten van de gemeenten, nu zijn de ondernemers de cliënten. Overal legt het kapitaal, met hulp van zijn leger van officieren en onderofficieren, de werkende klasse zijn wil op. Ouder worden is, als je een bescheiden pensioen hebt en gebrekkig wordt, in de toekomstige kapitalistische maatschappij (participatiesamenleving, nieuwspraak) geen pretje. Verzorgingstehuizen gesloopt, op thuiszorg fors bezuinigd, dat is het voorland. Men is er al mee bezig. Mensen die daar werken worden al ontslagen of uren afgenomen. Laatst had ik een gesprek met een vrouw die in de thuiszorg werkt. OP mijn vraag hoe het er nu aan toe gaat, liep ze verbaal leeg; de hele politiek moest het ontgelden. Als zorgbehoevende mensen nu al minstens een half uur zorg per dag moeten inleveren (het resultaat van 'keukentafelgesprekken'-nieuwspraak!), raakt ook de verzorgende die arbeidstijd en loon kwijt. Dat belooft wat na 1 januari 2015! De vrouw waar ik mee sprak raakte vier uren van de twaalf kwijt. (Terwijl ik met dit stuk bezig ben lees ik in de krant dat de VVD in Leeuwarden vindt dat de gemeente te veel aan sociale zaken uitgeeft...)

Als de schrijver van dit stuk in de gemeenteraad een aantal wijzigingen op sociale verordeningen wil aanbrengen - wat een democratisch recht van een raadslid is -, dan is een krantenkop in het plaatselijk weekblad veelzeggend: "Raadsleden geïrriteerd door opstelling Rinze Visser" Eén van de voorstellen om de volgende regel in een verordening te schrappen: " De aanvraag voor een WMO-voorziening wordt niet toegekend als deze wordt aangevraagd op een moment dat op basis van leeftijd, gezinssituatie of woonsituatie ruim van tevoren te voorzien was dat deze voorziening noodzakelijk zou zijn" Dat betekent letterlijk dat als zorgbehoevende mensen tot het uiterste geprobeerd hebben zonder overheidshulp zichzelf te redden, zij juist daarom geen voorziening krijgen. In die ene zin zit alle hardheid van de huidige en toekomstige maatschappij samengebald. Grote ergernis over het optreden van een raadslid die deze hardheid bekritiseert en er iets aan wil veranderen.

Ook ergernis, en nu terecht, over het optreden van de rechtse politieke 'entertainer' Wilders. Over 'minder Marokkanen' en zijn retorische vraag aan zijn meest fanatieke aanhang. Maar toch ook mijn ergernis over de hypocrisie van andere politieke partijen. Want wat Wilders zei was allang geen nieuws meer. Het enige nieuws was dat het nu onbeschofter en schaamtelozer dan eerder werd gebracht. Nu las ik hier en daar dat Nederlanders zich van hun schaamte voor de woorden van Wilders blijk zouden moeten geven. Waarom? Ik hoef mij niet te schamen omdat ik, evenals de PVV-leider, een inwoner van Nederland ben. Zo hoeven Marokkaanse Nederlanders ook hun schaamte niet uit te spreken voor de moordenaar van Theo van Gogh of wat voor jonge raddraaiers. Het zijn de daders die zich zouden moeten schamen, niet de slachtoffers. Schaam ik mij voor de Nederlandse regering en het parlement omdat ze de rechten en sociale voorzieningen van de arbeidersbevolking aan het afbreken zijn? Nee toch! Zo hoeven mensen die gediscrimineerd worden zich ook niet te schamen voor hen die racisten daarvoor een aanleiding geven. Racisten, de moordenaar en de raddraaiers moeten zich schamen voor wat zij aanrichtten. Boos zijn op en vechten tegen schaamteloosheid, daar gaat het om!