Oproep van de Syrische Communistische Partij

Redactie buitenland

Het Centraal Comité van de Syrische Communistische Partij kwam op 5 december 2012 in een uitgebreide zitting bijeen, onder leiding van de secretaris-generaal Ammar Bagdache. De vergadering richtte zich vooral op de ontwikkeling van de binnenlandse situatie.

De gewapende conflicten tussen de regeringstroepen die de Syrische nationale soevereiniteit verdedigen tegen de agressieve en expansionistische plannen van het imperialisme en zionisme enerzijds en de verschillende terroristische groeperingen die loyaal zijn aan het imperialisme en de Arabische reactionaire regimes anderzijds, escaleren. Zij hebben als doel de vernietiging van Syrië, als liberaal fort in de Arabische wereld en als één van de belangrijke gezichten van de anti-imperialistische internationale bevrijdingsstrijd.

Ondanks de uitbreiding van de opstand en de intensivering ervan, zijn zij er echter niet in geslaagd hun doelstelling om de regering omver te werpen, door de vernietiging van de gevechtskracht van het Syrische Arabische leger dat standvastig de voortdurende aanvallen van de terroristen op de hoofdstad Damascus, Aleppo heeft weten af te slaan. Ook de weerzin van de Syrische massa's tegen de terroristen, die hun maskers steeds meer hebben laten zakken, neemt toe. De misdaden tegen de burgerbevolking, vooral in gebieden die weigeren om de terroristen te steunen, leiden tot groeiende afkeer onder de bevolking.

De opstand had nooit zo kunnen groeien als er niet zo'n grote steun aan de rebellen was gegeven door de imperialistische staten en Arabische reactionaire regimes. In het bijzonder de Golfstaten en het Turkije van Erdogan, dat de vooruitgeschoven positie vormt van de NAVO in de regio. De nieuwste uiting van Turkse agressie is de stationering van de Patriot-raketten op het eigen grondgebied. Turkije ondersteunt ook de brutale militaire operaties tegen Syrië vanaf zijn grondgebied.

Volgens het Centraal Comité ligt de primaire taak van de communisten, evenals van alle andere patriotten, in de verdediging van de nationale onafhankelijkheid van Syrië en in de verdediging van de eenheid van het nationale grondgebied, als antwoord op de Arabische reactionaire zionistische imperialistische samenzweringen.

Inmiddels neemt het lijden van de massa van de bevolking toe door de verslechtering van de levensomstandigheden ten gevolge van de daling van de koopkracht van de Syrische families, en de golf van prijsstijgingen die leiden tot verlies van de fundamentele benodigdheden om te overleven. De vergadering besprak de talrijke moeilijkheden waarmee de nationale productie en de producenten worden geconfronteerd. Een groot deel van deze situatie is te wijten aan de blokkade tegen Syrië en aan sabotagehandelingen.

Maar ook de regering verzuimde passende maatregelen te nemen en voerde een liberaal economisch beleid dat bijdroeg aan de problemen. Nu is vooral nodig dat de basissectoren van de nationale economie onder staatscontrole komen te staan om de voedseltoevoer en binnenlandse handel te herstellen en de buitenlandse handel, met name die nodig is voor de strategische grondstoffen en materiaal voor de voortzetting van de productie en levering van goederen aan de burgers.

Nu de tegenstanders geen militaire overwinning wisten te boeken komt de verdediging van de sociale eisen van de bevolking nog meer in het middelpunt van de politiek te staan. De bescherming en versterking van de nationale productie, en het voldoen aan de behoeften van de massa van de bevolking heeft nu prioriteit. Zij vormt de steunpilaar van de eervolle Syrische nationale standvastigheid. Dit kan alleen worden bereikt door middel van radicale verandering in de economische, sociale oriëntaties en de uiteindelijke verwerping van het economisch liberalisme in al haar verschijningsvormen.

De afwijzing van de directe militaire interventie tegen Syrië neemt overal toe, ook in de Verenigde Staten en andere imperialistische centra. Het inzicht groeit dat de gevolgen van de Syrische crisis op wereldschaal gevolgen kunnen hebben. De aanvallen tegen Syrië door de Arabische reactionaire regimes nemen toe. Deze regimes beseffen dat hun voortbestaan bedreigd wordt als de complotten tegen Syrië falen. Dit verhoogt de agressie van deze regimes en hun steun voor alle agressieve en subversieve operaties tegen Syrië, volledig in samenwerking met Turkije en reactionaire machthebbers.

De Syrische Communistische Partij bevestigt nogmaals dat de standvastigheid niet alleen een plicht is, maar ook mogelijkheden biedt. Alle gegevens van het nationale, regionale en internationale toneel bevestigen dit.

Op dit moment is het belangrijkste de nationale productie te bevorderen en te versterken en alle andere factoren die de mobilisatie van de massa's en de kracht van het Syrische Arabische leger versterken.