Manifestatie op het Museumplein voor onmiddelijke vrijlating van de vijf cubanen
Interview met mw. Zelmys M. Dominguez Cortina, ambassadrice van de Republiek Cuba in Nederland
Al meer dan vijftien jaar offeren vijf Cubanen hun vrijheid en persoonlijke belangen op doordat ze van het bestrijden van terrorisme hun beroep gemaakt hebben. Daarvoor zitten zij paradoxaal genoeg al dertien jaar onterecht gevangen. Zij ondergaan dit wrede lot in de VS, een land dat zichzelf heeft uitgeroepen tot leider in de strijd tegen het terrorisme.
Het verhaal van de 'Vijf' wordt bovendien nauwelijks wereldkundig gemaakt. Het 'Imperium' heeft bevolen dat de bewijzen niet aan het licht mogen komen en past bovendien zware censuur toe met als gevolg dat na ruim een decennium de overgrote meerderheid van de bevolking van de VS nog niets weet van deze abominabele zaak. Zij kan het zich daarom niet voorstellen dat in haar land mensen gevangenzitten vanwege de strijd tégen het terrorisme."
Aan Antonio Guerrero hebben ze voor lange perioden het mensenrecht onthouden om zijn moeder te zien. Ook toen ze hartje winter tot diep in de rotsachtige bergen in het midden van de Verenigde Staten was gereisd, de vrieskou trotserend. Bij het bereiken van de gevangenis ontdekte ze dat die gesloten was, waardoor haar de mogelijkheid werd ontnomen om haar zoon te zien en ze gedwongen werd weer door die kou terug te keren. De inrichting zou pas weer de week daarna worden geopend nadat haar visum verlopen was. Hierdoor werd ze gedwongen terug te keren naar Cuba en opnieuw de migratieprocedures te doorlopen. Opnieuw een visum aanvragen bij het bureau voor Amerikaanse belangen in de hoop dat dit niet geweigerd zou worden zoals bij andere gelegenheden gebeurd was. Opnieuw te proberen haar uitgestelde droom haar zoon te kunnen zien waar te maken, ondanks de onrechtvaardige drempels die de extreme regels van het penitentiair beveiligingsapparaat opwerpen.
Gerardo Hernández Nordelo verloor, onschuldig gevangen, zijn moeder zonder een mogelijkheid om afscheid van haar te nemen omdat hij in een maximum inrichting in Californië zat met een maximaal veiligheidsregime. Zijn moeder stierf in Havana. Zijn illegale en wrede vrijheidsberoving wordt nog extra verzwaard omdat zijn vrouw Adriana hem niet mag bezoeken. Zij probeert al vanaf 1998 herhaaldelijk bij het bureau voor Amerikaanse belangen een visum te krijgen maar het wordt haar steeds geweigerd. Op de dag dat hij 43 jaar werd kreeg hij een vreemd cadeau van het Hof van Beroep die de mogelijkheid om de erkende fouten in zijn proces te rectificeren verwierp en tweemaal levenslang ratificeerde."
Washington weigert al vanaf 1998 de satellietopnamen hiervan beschikbaar te stellen die bewijzen dat deze operatie werd uitgevoerd door de Cubaanse defensie op Cubaans territorium, waarover het Hof in Miami dus geen enkele jurisdictie heeft.
Ook weigert de regering van de Verenigde Staten binnenslands de dimensies bloot te leggen van haar complot met de locale media in Miami. In 2006 werd ontdekt dat de VS-regering via het officieel bureau voor propaganda veel federaal belastinggeld heeft betaald aan 'zogenaamde journalisten' om bewust het sentiment rond de 'Vijf' te beïnvloeden. Zij lanceerden een grimmige mediacampagne tegen de onschuldige helden waarbij zij ook de juryleden aanvielen. De drie rechters van het Hof van Beroep beschreven dit als een 'perfecte storm' van vooroordelen en vijandigheid en baseerden hierop hun beslissing tot nietigverklaring van de uitspraak. Tot op de dag van vandaag vragen diverse organisaties in de VS om opheldering over deze beïnvloeding van de rechtsgang en de rol van de overheid hierin.
Deze door de regering geleide operatie maakte het de rechtbank onmogelijk om onafhankelijk te oordelen en is daarmee een schending van de mensenrechten van de vijf onschuldige gevangenen op een eerlijk proces. Dat veronderstelt de onpartijdigheid van de rechtspraak waarin de aanklager en de verdediging op gelijke voet staan, hun bewijzen overleggen, waarna grondige bestudering van deze bewijzen de rechtbank tot een afgewogen oordeel komt."
De documenten in de zaak van de vijf kameraden bewijzen de totale onschuld van Gerardo, Ramón, Antonio, Fernando en René. Zij hebben geen enkele misdaad gepleegd en niemand schade berokkend. Daarom zijn zij helden ondanks dat hun heldendaden verzwegen worden door de zelfverklaarde 'informatie'- media.
De politieke situatie in Miami, de vlammende retoriek van de aanklager voortdurend gereproduceerd door de media, en de andere pressiemiddelen uitgeoefend op de juryleden, garandeerden op voorhand de schuldigverklaring van de 'Vijf'. Hoewel ze beschuldigd werden van 'samenzwering tot' kwamen de regering en de rechtbank overeen hen tot de maximumstraffen te veroordelen. Alsof zij op grote schaal spionage hadden gepleegd, gericht tegen de Verenigde Staten en in het geval van Gerardo alsof hij een moord met voorbedachte rade had uitgevoerd."
Bovendien zijn de straffen opgelegd aan onze kameraden hoger dan die van personen die daadwerkelijk schuldig zijn bevonden aan spionage in het Witte Huis en het Pentagon, inclusief de zaken die uitmondden in gewapende gewelddadige actie tegen de VS. Geen van hen heeft levenslang opgelegd gekregen en allen hebben lagere straffen gekregen dan de vijf Cubanen. Enkelen hebben hun straf niet eens volledig uitgezeten omdat president Obama besliste de aanklacht te laten vervallen.
De 'Vijf' kregen in totaal viermaal levenslang plus 77 jaar gevangenisstraf. Zij werkten niet in het Witte Huis noch in het Pentagon of enig ander ministerie. Zij hebben nooit toegang tot geheime informatie gehad en hebben ook niet geprobeerd die te verkrijgen. Maar zij hebben de onvergeeflijke misdaad begaan te strijden tegen het anti-Cubaans terrorisme en zij deden dat in Miami."
De mediadictatuur is, waarschijnlijk, het meest effectieve instrument voor het behoud van de politieke hegemonie van het imperialisme, omdat de mondiale informatiestromen daarmee gedomineerd worden. Daarmee wordt bepaald wat de mensen kunnen en mogen weten. Daarmee kan met ijzeren hand de informatie die hen onwelgevallig is worden geblokkeerd. De strijd voor de bevrijding van de vijf onschuldige jonge mannen kan alleen gewonnen worden als we de harde werkelijkheid van deze tijd begrijpen en in staat zijn hiermee in overeenstemming te handelen.
Om de Vijf te bevrijden is het noodzakelijk en urgent om zoveel mogelijk eerlijke personen te informeren en op te roepen tot steun, de internationale solidariteit met de vijf onschuldige helden uit te breiden en te mobiliseren. Actie kost energie en vraagt om creativiteit, liefde en betrokkenheid. We moeten ook gebruikmaken van nieuwe vormen van communicatie die door de nieuwe technologieën mogelijk worden gemaakt. Laten we ons verbinden om de inzet bij deze strijd te verdubbelen, zonder stilstand, onvermoeibaar. Laten we ons iets meer inzetten voor het leven en de waarheid, deze strijd voeren we tot aan de overwinning. Met de vasthoudendheid die men krijgt als men weet voor een onmiskenbaar rechtvaardige zaak te strijden. Laten we een voorbeeld nemen aan het initiatief van intellectuelen in de VS, vertegenwoordigd in het Internationaal Comité voor de Bevrijding van de Vijf. Zij verdienen ons aller solidariteit."