|
De formatie van een kabinet van CDA en PvdA is stukgelopen. Officieel heet het dat de partijen het niet eens kunnen worden over het te voeren financiële beleid. Dat speelt uiteraard een belangrijke rol. Het moment waarop de onderhandelingen werden opgeblazen, vlak na de verovering van Bagdad, na een tamelijk korte veroveringstocht, wijst erop dat rechts zich politiek sterk genoeg acht om het zonder de steun van de sociaal-democraten en de vakbeweging te doen. "Het CDA-plan was op alle punten een stap terug", zei PvdA-leider Bos. "Alles waarover een akkoord was bereikt, ging van tafel."
In de NCPN-verklaring (zie www.ncpn.nl) direct na de Tweede Kamer-verkiezingen in januari schreven we: "De CDA-politiek om de mogelijkheid van een doortastende centrum-rechtse regering open te houden, wijst er op dat de belangrijkste kapitaalgroepen voor die optie kiezen. De VVD wijst in deze zaak alleen op de noodzaak van snelle besluiten, maar laat het initiatief uiteraard aan het CDA over. Als de politieke gelegenheid zich voordoet, zal er voor een centrum-rechts kabinet worden gekozen." Balkenende adviseerde de koningin inmiddels dat er een meerderheidskabinet moet komen. Dat zou volgens hem een kabinet van CDA, VVD en LPF dan wel D66 kunnen zijn. De mogelijkheid van een tweede CDA-VVD-LPF-kabinet is de afgelopen periode voortdurend opengehouden, maar met een gewillige D'66 gaat het ook. Het demissionaire kabinet trad in belangrijke kwesties, zoals van oorlog en vrede, gewoon op alsof er geen verkiezingen waren geweest. Het slaafse optreden van de PvdA maakte dat alleen maar gemakkelijker.
In de eerder genoemde verklaring schreven we ook: "in de leiding van de BV Nederland weet men donders goed dat hoe dan ook de bijl in het loon, de uitkeringen en de voorzieningen zal gaan. In die kringen vraagt men zich al langer af of daar een belangrijke rol van de vakbeweging bij nodig is. De uitkomst van deze vraag is medebepalend voor de vraag of Nederland een centrum-rechts of centrum-links kabinet krijgt."
"Al zeer snel zal de bevolking worden geconfronteerd met nieuwe drastische bezuinigingen, of er nu een zogenaamd centrum-rechts of centrum-links kabinet komt", schreven we. In beide gevallen zal er een fundamentele strijd moeten worden gevoerd tegen loonsverlaging, afbraak van WAO en bijstand, verdere uitholling van de gezondheidszorg, het onderwijs en het openbaar vervoer. Voor nu geldt hetzelfde als wat we in de verklaring schreven: "In beide gevallen is een onverminderde strijd om 'het tij te keren' nodig. In beide gevallen zal de strijd van links onverkort moeten worden voortgezet. Voor de NCPN staat vast dat alleen een verhevigde klassenstrijd in de buurten, door de vakbeweging en in de bedrijven het tij echt kan keren."
Het is wel te hopen dat de basis van de vakbeweging en van de PvdA het roer gaat omgooien. Onderhandelen in achterkamertjes helpt niet, of dat nu wordt gedaan door vlotte jongens of oudeheertjes, dat is bij deze formatiepoging weer duidelijk geworden. Nodig is een brede strijdbare vakbeweging en een PvdA die zijn kiezers eens serieus gaat nemen. Het wegvallen van de socialistische landen maakt een linkse, progressieve politiek er niet makkelijker op. Tegen het economische, politieke en militaire machtsvertoon van het Amerikaanse regime lijkt verzet niet makkelijk. Maar dat is schijn, het Amerikaanse Imperium wankelt. Gemeenschappelijk politiek verzet heeft zin. Miljoenen mensen toonden de afgelopen periode in talloze grote demonstraties dat het roer om moet. Deze beweging moet worden versterkt en moet een politieke vertaling krijgen. De realisten in de PvdA hebben ongelijk als ze bangelijk proberen bij de rechtse krachten aan te sluiten. Het is tijd voor een gemeenschappelijk links alternatief.