Verklaring van het Israëlisch Communistisch Forum (2 april 2002)

 

Verdriet in Jenin
 

 

Handen af van Arafat en de Palestijnen

Het Israëlisch Communistisch Forum eist dat de regering van Israël onmiddellijk een einde maakt aan de nieuwe moorddadige aanvallen op het Palestijnse volk en op zijn leider, de voorzitter en president van de Palestijnse Autoriteit, Yasser Arafat.

Het is niet voor het eerst dat Ariel Sharon, de huidige premier, de Palestijnse bevolking en haar leiding, aangevoerd door Yasser Arafat, aan zich probeert te onderwerpen. Sinds zijn vorige poging, in 1982, zijn er bijna twintig jaar verstreken. Duizenden Palestijnse en Libanese slachtoffers, maar tevens veel Israëliërs betaalden de rekening voor deze agressie met hun leven. Uiteindelijk mislukte de poging om Libanon te bezetten en om te vormen tot een Israëlische satelietstaat. Ook de poging om de Palestijnse bevolking te onderwerpen en haar leiding uit te schakelen liep uit op een fiasco.

We zijn ervan overtuigd dat de poging van de regering Sharon-Perez om de rechtmatige strijd van het Palestijnse volk voor de realisering van zijn wettelijke nationale rechten in bloed te smoren ook dit keer op een totale mislukking zal uitdraaien. Zolang de agressie en de bezetting voortduren zal de prijs die in bloed betaald wordt alleen maar hoger worden. Ondanks het nooit vertoonde geweld tegen de Palestijnse bevolking, inclusief de inzet van jachtvliegtuigen, gevechtshelikopters, tanks en de modernste en meest dodelijke Amerikaanse wapens slaagde de Israëlische regering er niet in het verzet tegen de bezetting te breken. Als gevolg daarvan werd de Israëlische regering gedwongen tienduizenden reservisten te mobiliseren, maar zelfs dit sorteerde niet het beoogde effect.

Israël voert zogenaamd oorlog tegen terreuracties en tegen wat het de 'infrastructuur van het terrorisme' noemt. In werkelijkheid is het doel van de oorlog echter de omverwerping van de Palestijnse Autoriteit en haar leiding, waarbij het directe gevaar voor het leven van de Palestijnse president, Yasser Arafat, ingecalculeerd is. Wat de terroristische activiteiten betreft, niet alleen kwam er geen einde aan, ze werden zelfs talrijker sinds het begin van de hernieuwde en omvangrijke Israëlische agressie. De afschuwelijke moordpartijen en de vernietiging die recentelijk in het gebied van de Palestijnse Autoriteit aangericht worden brengen steeds meer wanhopige Palestijnen ertoe zelfmoordaanslagen in Israël te plegen. Deze daden kosten inderdaad de levens van onschuldige slachtoffers. Wij hebben dergelijke acties altijd veroordeeld en benadrukt dat ze koren op de molen zijn van Israël's binnen- en buitenlandse propaganda. Onmiskenbaar behoort het tot de mogelijkheden dat de machtshebbers in Israël de wanhoop onder de Palestijnen opzettelijk willen voeden, om hen tot meer van dergelijke acties aan te zetten. Ze zouden een voorwendsel kunnen zijn voor een verdere escalatie van de oorlog, voor de totale herbezetting van de hele West Bank en de Gazastrook en voor een massale 'deportatie' van de Palestijnse bewoners. Steeds meer stemmen gaan op voor deze 'deportatie', een gedwongen ballingschap van Palestijnse burgers uit hun geboorteland, ook afkomstig uit kringen die een dergelijke 'deportatie' tot dusver niet voorstonden (tenminste niet openlijk).

De Israëlische regering begon de recente reeks oorlogshandelingen onmiddellijk na de Arabische top in Beiroet. Tijdens deze topontmoeting spraken alle Arabische staten hun ondubbelzinnige wens uit om tot vrede te komen met Israël. De rechtmatige basis voor deze vrede zou de terugtrekking zijnuit alle Arabische gebieden die bezet zijn sinds juni 1967, en de realisering van de wettelijke nationale rechten van de Palestijnse bevolking, in overeenstemming met de VN-resoluties.

De agressie en de misdaden die dezer dagen gepleegd worden door de Israëlische regering worden meer dan ooit gesteund en verdedigd door de regering Bush. Niettemin zijn er zowel binnen de VS als in Europa en in andere delen van de wereld invloedrijke krachten werkzaam die het beleid van Israël en de VS bekritiseren, en er stappen tegen ondernemen. In de Arabische landen groeit het protest van de massa's, die hun leiders vragen daadwerkelijke actie te ondernemen uit solidariteit met de Palestijnse bevolking.

Ondanks het feit dat de publieke opinie beïnvloed wordt door de officiële propaganda, wordt de politiek van de regering ook binnen Israël in wijde kringen verworpen, zoals onlangs in indrukwekkende protestacties tot uitdrukking werd gebracht. In het bijzonder wijzen we op het toenemend aantal officieren en soldaten, meestal reservisten, die weigeren dienst te doen in de bezette gebieden en omwille hiervan vastzitten in een militaire gevangenis.

Wij roepen op tot meer protestacties tegen de misdadige bezetting, tegen het moorden en de onderdrukking door de Israëlische regering!

Wij roepen op tot meer internationale solidariteit met de Palestijnse bevolking in hun gerechtvaardigde strijd, en tot een uitbreiding van het protest tegen het beleid van de Israëlische regering en tegen de VS, die dit beleid steunen en goedkeuren!

Wij waarschuwen tegen elke poging de leider van het Palestijnse volk, Yasser Arafat, een haar te krenken, en eisen het onmiddellijke verdwijnen van alle Israëlische troepen uit Arafat's hoofdkwartier in Ramallah!

Wij roepen op tot een ogenblikkelijke beëindiging van de agressie en de oorlogsmisdaden, en tot de onmiddelijke terugtrekking van alle Israëlische troepen uit het gehele gebied van de Palestijnse Autoriteit!

Wij roepen op tot de ontmanteling van de nederzettingen en tot de beëindiging van de bezetting. Dit in het gemeenschappelijke belang van zowel de Palestijnen als de Israëliërs!

Wij roepen op tot de terugtrekking van Israël uit alle Arabische gebieden die sinds 1967 bezet zijn, tot de stichting van een onafhankelijke Palestijnse staat op de Gazastrook en de West Bank, inclusief Oost-Jeruzalem, en tot een rechtvaardige oplossing van het vluchtelingenprobleem, in overeenstemming met de relevante VN-resoluties!

(Vertaling: Frans Willems)